Park

Люблю калі мне нечакана пішаць альбо талефануюць, асабліва тыя людзі, з якімі мы можа і так много канэкцім, але нешта агульнаяе есць. А яшчэ люблю калі мяне нечакана выцягваюць куды-небудзь, гэта як глыток свабоды, бо я апашнім часам зарылася і схавалася ў паўсядзенныя справы. А вось калі мне нечакана вырываюць з гэтага кругазварота, то гэта не толькі праветрывае, але і натхняе... Гэта такія токнія і прыемныя моманты і дзякуй вам, мае харошыя, за іх..
І вось так аднойчы Мар'яначка выцягнула мяне ў добрае надвор'е прайсціся па сонечнаму восеньскаму парку.

А я ўсе ж неказісты сябра, усе ніяк не невучылася ладзіць кантакт, есць яшчэ над чым працаваць  :).